Ja bym działał wg następującego algorytmu:
1. Podłączam się swoim komputerem do kabla u klienta. Sprawdzam, czy działa net. Jeśli nie działa, przyczyna jest po stronie nie mającej związku z komputerem klienta. Sprawdzam sam kabel, sprawdzam ewentualne switche po drodze, sprawdzam wreszcie siecówkę w serwerze. Sytuacja mało prawdopodobna, że to siecówka w serwerze, skoro inni mają. Switch już bardziej, bo mogło walnąć konkretne gniazdo, zatem przepinam do innego i sprawdzam ponownie. Robię też na wszelki wypadek reset switcha na parę minut odłączając go*. Jeśli przyczyną były sprawy opisane powyżej, to je naprawiam.
2. Zakładając, że nie zachodzi sytuacja opisana w punkcie pierwszym, czyli mój komputer serwisowy chodzi, uruchamiam live cd na komputerze klienta (rzecz jasna muszę być pewny, że na serwerze nie złożyłem blokady na ten MAC, że nie zapisałem sobie na zawsze jakiejś durnej reguły wpisując iptables save itp. itd.) i sprawdzam, co się dzieje. Mój serwer na ten okres czasu musi być ustawiony tak, że da dostęp każdemu komputerowi, jaki fizycznie się z nim połączy**. Jeśli nie działa, to znaczy, że trzeba wymienić kartę sieciową. Jeśli działa, przechodzę do punktu następnego.
3. Instaluję klientowi system na nowo, robię ukrytą partycję i obraz systemu (następnym razem skasuję tę samą kwotę za krótszy czas pracy), kasuję kupę kasy i idę na piwo.
(przypisy własne)
* Miałem przypadek, że komputer nie mógł w żaden sposób komunikować się z siecią, pomogło wyłączenie switcha, od tego czasu ten sam komputer nie sprawiał żadnego problemu w tej ani innej sieci.
** Oczywiście admin musi posiadać elementarną wiedzę o sieciach i komputerach, żeby być pewnym tego co robi, i tego, że na tym linuksie to potrafi sieć skonfigurować. Bo jak admin jest zdeklarowanym windowsiarzem, który wkładając płytę live cd do napędu, modli się, żeby się udało, to cóż... reszta jest milczeniem.
|
